چرا در آسانسور از موتور سه فاز استفاده میشه

چرا در آسانسور از موتور سه فاز استفاده میشه

1- گشتاور موتور تک فاز نسبت به سه فاز کمتر است

۲- توان کمتر تک فاز نسبت به سه فاز

۳- به دلیل نیاز نداشتن موتور های سه فازبه سیم پیچ راه انداز حجم کمتری نسبت به تک فاز دارند.

۴- در موتور های سه فازتوان لحظه ای هیچ گاه صفر نمی شود و …

یک موتور 5/5 کیلو وات رو در نظر بگیرید :
اگه این موتور بخواد با یک ولتاژ تکفاز ۲۲۰ ولتی به شبکه متصل بشه ببین چه فشاری رو به شبکه تحمیل میکنه و چه جریانی از شبکه میکشه.
ولی با استفاده از سه فاز به دلیل اختلاف ولتاژ حدودا ۴۰۰ ولتی بین هرفاز و استفاده از مدارات ستاره مثلث برای راه اندازی ، هم جریان کشیده شده از شبکه خیلی خیلی کمتر میشه ، هم راندمان خیلی خیلی بالاتری نسبت به تکفاز دریافت می کنی.
یکی از مهمترین دلایلش اینه که چون موتور آسانسور نیاز داره در دو جهت حرکت کنه(چپگرد-راستگرد) ، باید سه فاز باشه که با جابجا کردن دو فاز میتونیم این کار رو انجام بدیم. در موتور تک فاز هم میشه چپگرد-راستگرد رو اجرا کرد ولی یه خورده پیچیده تر میشه و یه نیروی اولیه برای حرکت دادن روتور نیاز داریم در غیر این صورت روتور در جای خودش درجا میزنه.
دلیل بعدی اینه که برای افزایش ایمنی و قدرت موتور آسانسور نیاز به اجرای سیستم (ستاره-مثلث) هست، که این عمل فقط زمانی قابل اجراست که جریان و موتور سه فاز باشه.
در شبکه برق ایران موتور آسانسور فقط بصورت ستاره راه اندازی می شود.در کل از مشکلات موتور تکفاز نسبت به سه فاز می توان به حجم زیاد موتور ، راندمان کم ، گشتاور پایین ، ضریب توان کم ، استهلاک بیشتر و سرویس گرانتر ، ریپل بیشتر اشاره کرد.
همه اینها دلایلی بر عدم استفاده از موتور تکفاز در صنعت آسانسور بعنوان نیرو محرکه اصلی می باشد.

میزان درآمد نصاب و تعمیرکار آسانسور

د نصابها و تعمیرکاران آسانسور مانند بسیاری از مشاغل فنی، متفاوت است. افرادی که دانش به روز، تجربه، تخصص و تعهد در کار خود داشته باشند، مطمئنا درآمدهای بالاتری نیز خواهند داشت. در مجموع می توان درآمد این شغل را در حد خوبی دانست. این شغل در برخی از کشورها مانند آمریکا در بین مشاغل فنی، بیشترین درآمد را دارد.

میزان درآمد این شغل در برخی از کشورهای جهان عبارتند از :

آمریکا - متوسط درآمد سالانه این شغل 70.910 دلار و برای همه مشاغل 33.840 دلار در سال 2010  بوده است. این عدد در سال2013 به 74.140 دلار رسیده است.

انگلستان -  متوسط درآمد سالانه این شغل برای افراد تازه کار بین 21.000 تا 29.000 دلار و برای افراد باتجربه بین 38.000 تا 60.000دلار می باشد.

هنگام گیر کردن در آسانسور

هنگام گیر کردن در آسانسور چه کنیم!؟بسیاری از مردم گمان می‌کنند هنگام از کار افتادن آسانسور ،‌ می‌توانند به سلامت از آن خارج شوند. بیرون پریدن یا بالا رفتن از آسانسور به شدت غیر‌عاقلانه است. بسیاری از حوادث در حوزه آسانسور به این دلیل است که مردم تلاش می کنند خودشان از آسانسور خارج شوند.

• خونسرد و صبور باشید. سعی کنید دیگران را آرام نگه دارید..•احتمال سقوط آسانسور بسیار اندک و از این لحاظ کابین مکان ایمنی است. وشما درامان هستید.• نگران هوا نباشید. هوا در چاه و کابین آسانسور جریان دارد و اکسیژن شما تمام نمی‌شود.• روی زمین بنشینید. با این کار وقتی آسانسور دوباره حرکت کند تعادل‌تان به هم نمی‌خورد.• مسافران آسانسور نبایستی با اهرم انداختن درها را باز کنند. دلیلی دارد که درها بسته هستند. توسل به اهرم برای باز کردن درها ممکن است مانع از حرکت آسانسور به منظور نجات دادن مسافران شود.• نگران ماندن در تاریکی نباشید. سیستم روشنایی اکثر آسانسور ها هنگام توقف آسانسور همچنان کار می‌کند. حتی اگر جریان برق قطع شود، بسیاری از آسانسور ها مجهز به سیستم باتری پشتیبان برای تأمین روشنایی اضطراری هستند.• با افرادی که خارج از آسانسور هستند تماس بگیرید.• هنگام باز شدن درهای آسانسور توسط تیم نجات، از آن‌ها فاصله بگیرید

«توصیه می‌شود هرگونه عملیات نجات مسافران از داخل کابین آسانسور تحت نظارت مستقیم پرسنل آسانسور انجام شود، چرا که این افراد به واسطه تجربه و تخصص خود، تدبیر لازم برای فائق آمدن بر خطرات پیچیده احتمالی را دارا هستند. در شرایط اضطراری، عملیات نجات مسافران بایستی توسط پرسنلی انجام که به دقت انتخاب شده و آموزش دیده‌اند...»

ایــنـکــودر ( ENCODER ) چــیـســـت ؟

اینکودر دستگاهی است الکترونیکی که اطلاعات دریافتی را به صورت کد ( رمز ) ارسال می نماید و در پایانه این اطلاعات توسط دستگاه دیگری به نام دیکودر رمزگشائی و بنا به نیاز پردازش می گردد . در بسیاری از دستگاههای اندازه گیری برای ارسال اطلاعات از اینکودر استفاده می شود که این دستگاه نیز توسط سازندگان آن اینکودر نامیده می شود .
اینکودر ( ENCODER ) وسیله ای برای اندازه گیری میزان جابجائی از نقطه ای به نقطه دیگر است . این وسیله به اشکال و با میزان دقتهای متفاوتی ساخته می شود . اندازه گیری این جابجائی می تواند حول یک محور به صورت دوران یا اندازه گیری مسیر در طول ، عرض ، ارتفاع و یا تلفیقی از حالات ذکر شده باشد .
اینکودرها از طریق یک وسیله مدرج شده متناسب با نوع حرکت ، که انواع آن توضیح داده می شود و دو سنسور A و B ، دو سیگنال تولید می کنند . این سیگنالها به نام سیگنال سنسور A و سیگنال سنسور B نامیده می شوند و با ثابت بودن وسیله مدرج شده و حرکت سنسورها و یا ثابت بودن سنسورها و حرکت وسیله مدرج شده تولید می شوند . هرچه تعداد سیگنالهای تولید شده در یک فاصله ثابت بیشتر باشد واحد اندازه گیری کوچکتر و در نتیجه دقت اندازه گیری بیشتر می شود .
این سیگنالها به دو شکل آنالوگ و یا دیجیتال تولید می شوند و همانگونه که در شکل 2 مشخص است ( به استثناء سیستم پرچمی FLAG ، اگر مدت زمان یک سیگنال را تا سیگنال بعدی در یک حرکت با سرعت ثابت و تقسیمات 360 درجه در نظر بگیریم ، 180 درجه سطح پائین ( صفر منطقی ) و 180 درجه سطح بالا ( یک منطقی ) می باشند . حال اگر دو سیگنال A و B را با هم مقایسه کنیم شاهد این تقسیمات به چهار منطقه 90 درجه ای خواهیم بود که اختلاف 90 درجه ای این دو سیگنال در هم سطح شدن و پردازش آن می تواند منتهی به تشخیص جهت حرکت شود .

به این ترتیب که اگر سیگنال A اول یک منطقی شود و با اختلاف 90 درجه سیگنال B در سطح یک منطقی قرار گیرد جهت حرکت به یک سو و در صورتی که سیگنال B اول یک منطقی شود و با اختلاف 90 درجه سیگنال A در سطح یک منطقی قرار گیرد ، جهت حرکت مخالف جهت اول تشخیص داده می شود . اینکودرها سیگنال سومی به نام Z دارند که این سیگنال را مرجع ( REFRENC ) می نامند .
اینکودرها بنا به نیاز مصرف برای تولید تعداد سیگنالهای مختلف ساخته می شوند که می توان به انواع یک سیگنال ، 2 سیگنال ، 3 سیگنال و 6 سیگنال اشاره کرد .
نوع 6 سیگنال آن تشکیل شده از سیگنالهای A و B و Z است که قبلاً به آنها اشاره شد . سه سیگنال بعدی سیگنالهای " Aو " Bو " Z هستند که این سیگنالها دقیقاً مخالف سیگنالهای A و B و Z عمل می کنند . به این ترتیب که وقتی سیگنال Aدر سطح منتفی یک قرار دارد سیگنال " Aدر سطح منطقی صفر قرار می گیرد . عملکرد سیگنالهای " Bو " Zنیز همانند سیگنال " Aاست .
رایج ترین نوع اینکودرها که برای اندازه گیری میزان جابجائی در سطح مورد استفاده قرار می گیرد ، سخت افزار ماوس ( mouse ) است که روی اکثر میزها در کنار کامپیوترها دیده می شود برای لمس کردن نحوه عملکرد اینکودرها شما می توانید با بازکردن قاب این دستگاه شاهد دو صفحه مدرج دوار ، دو سنسور نوری و مدار الکترونیکی باشید . با حرکت دادن ماوس در سطح ، گوی زیرین به حرکت درآمده و باعث حرکت صفحه مدرج در میان سنسورها می گردد به همین طریق سیگنالهای A و B تولید می شوند . پردازش این سیگنالها میزان جابجائی حول محور X و Y را تعیین می کند .
سنسورها :
سنسورها انواع گوناگونی دارند که کاربرد هر کدام متفاوت است . از انواع آن می توان سنسورهای تماسی ( سوئیچ های مکانیکی ) غیر تماسی آهنربائی ( MAGNETIC ) و نوری ( OPTICAL ) را نام برد .

سوئیچ های مکانیکی :
سوئیچ های مکانیکی با تماس فعال و یا غیر فعال می شوند مانند سوئیچهائی که در سیستم مدار ایمنی آسانسور و یا شناسائی مورد استفاده قرار می گیرد .
آهنربائی ( MAGNETIC )
سنسور آهنربائی به میدان مغناطیسی حساس است مانند سنسورهائی که برای شناسائی طبقات مورد استفاده قرار می گیرد .
سنسور نوری
این نوع سنسورها از یک فتودیود و یک فتوترانزیستور تشکیل شده اند که اصطلاحاً به فتودیود فرستنده و به فتوترانزیستور گیرنده می گویند این سنسور با عبور از روی وسیله مدرج و قطع و وصل شدن ارتباط بین گیرنده و فرستنده سیگنال تولید می کند .
وسیله مدرج :
وسیله مدرج تعیین کننده تعداد سیگنالهای تولید شده توسط سنسورها است که سه نوع آن به شرح ذیل می باشند :
1. نوار TAPE
2. صفحه دوار
3. پرچم FLAG
1. نوار TAPE
این نوع معمولاً در اینکودرهائی که سنجش اندازه حرکت در طول و یا ارتفاع را بر عهده دارند تعبیه می گردد . در این روش از یک نوار پانچ شده و یا نوار انعکاسی استفاده می شود .
2. صفحه دوار
این نوع معمولاً در اینکودرهائی که سنجش اندازه حرکت در طول و یا ارتفاع را بر عهده دارند تعبیه می گردد . در این روش از یک نوار پانچ شده و یا نوار انعکاسی استفاده می شود .
3. پرچم
FLAG در این روش با قراردادن پرچمها در محلهای مورد نیاز و عبور سنسور از روی پرچمها ، سیگنال تولید می شود . آلیاژ پرچمها باید از نوعی باشد که سنسورها نسبت به آن حساس باشند برای مثال اگر از سنسورهای حساس به میدان مغناطیسی استفاده می شود باید جنس پرچمها از نوع مگنت ( آهن ربائی ) باشد .

 

تاریخچه صنعت آسانسور در ایران

صنعت آسانسور جهان از زمانی که با نیروی برق کار می کند قدمتی یکصد و پنجاه ساله دارد، هر چند عمر بالابرها در جهان به بیش از ده هزار سال می رسد و اولین چرخ چاه خود از اولین بالابرها بوده است. مهمترین شرکت های تولید آسانسور در جهان اوتیس و شیندلر با قدمتی حدود یکصدو پنجاه سال می باشند.

اما صنعت آسانسور ایران قدمتی هشتاد ساله دارد. البته اگر گفته های بدون مدرک در مورد نصب آسانسور در کاخ گلتسان توسط ناصر الدین شاه را نادیده بگیریم، اولین آسانسورها که آنهم البته اثری از آنها بجا نیست در پالایشگاه آبادان در دوران حکومت احمد شاه قاجار نصب شده است. اما آنچه مسلم و قابل بررسی است اولین آسانسور ها در ساختمانهایی که در زمان پهلوی اول ساخته شده است نصب شده و در ساختمانهای اطراف میدان امام خمینی (میدان سپه سابق) مثل باشگاه افسران ستاد ارتش، کتابخانه ملی آثار آن وجود دارد و بسیاری از آنها توسط کارشناسان خارجی و به کمک نسل اول متخصصین صنعت آسانسور ایران نصب و راه اندازی شده است.

نسل اول ساختمانهای بیش از سه طبقه در ایران در دوران پهلوی اول و آپارتمان سازی بصورت امروزی از سال 1335 در دوران پهلوی دوم شروع شده است. بنابراین دوران رشد صنعت آسانسور ایران را زا سال 1335 به بعد باید نامگذاری کرد.

ابتدا آسانسورها کامل و بسته بندی شده از خارج از کشور به ایران وارد شده است. لیکن بتدریج شرکتهای ایرانی فروش و نصب آسانسور در ایران بوجود می آیند و در سال 1345 اولین کارگاه تولید درب و کابین توسط اوکسن الکسانی با کپی برداری از روی درب و کابینهای شرکت های اروپایی بوجود می آید.

در سال 1345 در طرح های وزارت مسکن و شهرسازی برای آپارتمان سازی برنامه ریزی شده و ایجاد شهرک های مسکونی در اطراف شهرهای بزرگ برای ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی در ایران برنامه ریزی می شود.

در سال 1350 کلنگ ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی ایران با نام ایران شیندلر در زمینی به مساحت چهل هزار متر مربع واقع در شهر صنعتی البرز قزوین به زمینی زده می شود و در سال 1353 این کارخانه با ظرفیت اولیه تولید چهارصد دستگاه آسانسور تحت لیسانس شیندلر سوئیس به بهره برداری می رسد و بطور همزمان جهت پرورش نیروی متخصص در نصب آسانسورهای خود مبادرت به برگزاری دوره های کامل آموزشی تئوری و عملی نصب آسانسور می نماید که در هر دوره حدود 20 نفر تکنسین موفق به کسب مدرک مهارت نصب می شوند و این دوره ها از سال 1354 تا 1357 ادامه داشت و امروز دانش آموختگان آن دوره ها زبده ترین و کارآمدترین افراد در صنعت آسانسور در ایران می باشند و اغراق نمی باشد اگر از شرکت آسانسورسازی ایران شیندلر به عنوان مادر صنعت نوین آسانسور در ایران یاد کرد. همچنین بطور همزمان اولین کارخانه سازنده قطعات آسانسور در ایران با نام تسلا ــ ایران تولید خود را شروع می کند.

در سال 1354 کارخانه آسانسور و پله برقی ایران در ابهر تأسیس و مدتی بعد تحت لیسانس هاوس هان آلمان شروع به تولید می کند. شرکت اوتیس آمریکا نیز اقدام به خرید زمینی در شهر صنعتی ساوه نموده و برنامه ریزی برای تأسیس کارخانه می کند.

همچنین در سال 1355 شرکت تولیدی ایران امباربا کارخانه تولید آسانسور خود را در شهر صنعتی رشت تأسیس و تولید آسانسور را تحت لیسانس امباربا اسپانیا آغاز می کند.

در کنار شرکت های تولیدی فوق حدود سی شرکت نصب و فروش آسانسور هم در ایران تا سال 1357 دائر می شود که بعضی از این شرکت ها نمایندگی فروش شرکت های فوق را در تهران و شهرستان ها دریافت می کنند. همچنین چهار یا پنج کارگاه تولید درب و کابین هم ایجاد می شود که شرکت های فروش و نصب آسانسور را یاری می دهند. بدین ترتیب تا قبل از بثمر رسیدن انقلاب و ضعیت صنعت آسانسور ایران بشرح فوق است.

پس از انقلاب:

کار شناسان خارجی از ایران می روند و ایران تحریم اقتصادی می شود و واردات قطع می شود.

1- شرکت ایران شیندلر که بیشتر سهام آن متعلق به بانکهاست با ملی شدن بانک ها عملاً دولتی می شود و توسط وزارت مسکن و شهرسازی اداره می شود.

2- شرکت آسانسور و پله برقی ایران که سهام آن خصوصی است با عدم ورود آسانسور از خارج تعطیل می شود.

3- پروژه اوتیس آمریکا نیمه کاره باقی می ماند. زمین آن در شهر صنعتی ساوه و دفتر فروش آن در تهران مصادره می شود و وزارت بازرگانی عهده دار اداره آن می شود.

4- شرکت ایران امباربا که با سرمایه گذاری بانک صنعت و معدن و سرمایه گذار خصوصی ایجاد شده با خروج سرمایه گذار خصوصی از ایران توسط بانک صنعت و معدن اداره می شود

5- شرکت

شروع جنگ:

پس از انقلاب در سال 1359 جنگ ایران و عراق آغاز می شود و عملاً آپارتمان سازی بجز در موارد ضروری تعطیل می شود، و در نتیجه آسانسور ایران رو به رکود می رود. چون ایران در محاصره اقتصادی واقع شده است قطعات آسانسور مورد نیاز در ایران ساخته می شود، بسیاری از قطعات که در گذشته ساخت آن قابل بررسی هم نبود در سال های بعد از انقلاب در ایران ساخته می شود.

خاتمه جنگ و دوران بازسازی:

بلافاصله پس از پایان جنگ در سال 1367 صنعت ساختمان در ایران شروع به رشد می کند و بالنتیجه صنعت آسانسور ایران نیز به حرکت در می آید. لیکن بدون حضور شرکت هایی که قبل از انقلاب در ایران سرمایه گذاری کرده اند، بغیر از شرکت ایران شیندلر که هنوز تحت لیسانس شیندلر سوئیس فعال است.
پس ازجنگ تا به امروز شش شرکت تولید کننده آسانسور در ایران که دارای مجوز از وزارت صنایع و معادن هستند فعال بوده اند:

1- شرکت ایران شیندلر تحت لیسانس شرکت شیندلر سوئیس در شهر صنعتی قزوین ( این شرکت اکنون به شرکت سرمایه گذاری شاهد تعلق دارد).

2- شرکت آسانسور و پله برقی گیلان ( ایران امباربا سابق در سال 1380 منحل شده است).

3- شرکت گستره طوس در مشهد.

4- شرکت اطلس تک در تهران.

5- شرکت آسانسورسازی دماوند در تهران و دماوند.

6- شرکت آسانسور و پله برقی افرند در تهران.

همچنین بیش از یکهزار شرکت نصب و سرویس ( واحد طراحی موتاژ) در سراسر ایران مشغول بکارند که کارشان فروش و مونتاژ و سرویس دهی به آسانسور است.
تعداد یکصدو بیست کارگاه کوچک و بزرگ در سراسر ایران بکار ساخت درب کابین و قطعات آسانسور مشغولند.
تعدادی نمایندگی فروش آسانسورهای وارداتی از جمله اوتیس، تیسن، کونه، گلداستار، فوجی، ام پی و ...
چند واحد خدمات فنی مهندسی.
مجموعه صنعت آسانسور و پله برقی ایران را تشکیل می دهند.

ایران در حال حاضر، بیش از دویست هزار آسانسور و پله برقی نصب شده دارد.