روشن نشدن موتور آسانسور؟

روشن نشدن موتور آسانسور؟

به نظر می رسد بهتر است اول از همه  سراغ مدار فرمان برویم.قبل از هر کاری سه فاز مدار قدرت موتور را قطع کنید.

باید گام به گام پیش رفت تا مشکل حل شود.

قطع و وصل کردن های غیر اصولی و نابجای کلیدها،شستی ها و فیوزها می تواند صدمات جبران ناپذیری به موتور سه فاز وارد کند.

پس ابتدا مدار فرمان را بررسی می کنیم.اول ببینید فاز به مدار فرمان می رسد.اگر مدار فرمان به صورت کنتاکتوری است و از رله هوشمند و PLC در آن استفاده نشده است شستی ها را چک کنید و از سالم بودنشان مطمئن شوید و در نهایت به بوبین کنتاکتور برسید ترمینالهای A1 و A2 را به جهت داشتن فاز و نول به کمک ولتمتر چک کنید.

اگر فاز و نول روی بوبین کنتاکتور وجود داشت ولی کنتاکتور عمل نمی کرد پس مشکل از کنتاکتور است .ممکن است بوبین سوخته باشد و یا فنر داخل کنتاکتور عمل نکرده و مشکل دارد.

تا اینجا فرمان چک شد.اگر مدار فرمان غیر کنتاکتوری است بهتر است سراغ مدار قدرت بروید و اگر مشکلی نداشت سراغ اتصالات ، تغذیه و در آخر برنامه رله هوشمنتد یا PLC بروید چون این موارد کمتر ممکن است دچار مشکل شوند.

خوب سراغ مدار قدرت می رویم.برای مدار قدرت باید از ولتمتر و آمپر متر انبری استفاده کنید.

جنرال سرویس

جنرال سرویس آسانسور در واقع عملیاتی است که در شروع فرآیند سرویس و نگهداری آسانسور توسط یک شرکت خاص جهت شناسایی ، رفع اساسی عیوب و انطباق کل مجموعه با اصول استاندارد، انجام می شود. این عملیات بسته به وضعیت آسانسور ممکن است شامل (اورهال overhaul - تعمیرات) یا بازسازی اساسی و یا شامل تنظیمات سطحی و معمولی یک آسانسور باشد. عموما سرویس و نگهداری یک آسانسور بدون جنرال سرویس امکان پذیر نیست ، فرض کنید یک آسانسور به دلیل نقص فنی در سیستم مکانیکی ، باعث مراجعه متعدد سرویسکار در فواصل زمانی کوتاه جهت رفع خرابی آسانسور می گردد، اگر سرویسکار نسبت به رفع اساسی مشکل مربوطه اقدام نکند، زحمات و مراجعات مکرر ادامه داشته و این مسئله باعث ضرر طرفین (سرویسکار و ساکنین ساختمان) خواهد بود. بنابراین عملیات اساسی و کلی مورد نیاز برای رفع خرابی در قالب جنرال سرویس تعریف می گردد.

جنرال سرویس آسانسور ممکن است شامل بازسازی یک آسانسور نیز باشد. در واقع اگر مجموع قطعات یک آسانسور دچار فرسودگی شده و به پایان عمر خود نزدیک شود قبل از بروز فاجعه می بایست نسبت به تعویض ، نوسازی و ارتقاء قطعات آن اقدام نمود. در حقیقت این امر زمانی اتفاق می افتد که تعمیرات و تعویض جزئی و داخلی قطعات در حالت کلی مقرون به صرفه و منطقی نبوده و صرفا تعویض کامل قطعات عمدتا مطلوب خواهد بود.

مهمترین و اساسی ترین بخش از مقوله جنرال سرویس (همچنین خود عملیات سرویس و نگهداری آسانسور) شناسایی عوامل پیدا و پنهان محیطی و داخلی در فرسایش مکانیکی و الکتریکی قطعات آسانسور بوده که این قطعات به دلیل وجود این عوامل بطور مداوم در معرض تخریب، خوردگی و فرسودگی هستند. از اینرو آشنایی با مواد اولیه، نحوه ساخت و عملکرد کلی آنها جزء ضروری و لاینفک رفع عیوب می باشد. نتیجه گیری منطقی این است که همواره انتخاب نوع قطعات و نحوه نصب آنها چه در جنرال سرویس و چه در نصب آسانسور تعیین کننده کیفیت و هزینه های سرویس و نگهداری و میزان رضایت خود ساکنین از آسانسور خواهد بود.

فاکتورهایی که در جنرال سرویس توسط یک شرکت مورد ارزیابی قرار می گیرد عبارتند از:

• رعایت استانداردها و ضرایب ایمنی
• تناسب و هماهنگی در انتخاب تجهیزات با نیازهای کاربران
• مسئولیت پذیری و ایفای تعهدات چه در جنرال سرویس و چه در سرویس نگهداری قطعات
• دوام و عمر تجهیزات انتخابی
• کاهش هزینه های سرویس و نگهداری و خدمات پس از فروش
• نوسازی و مدرنیزه کردن تجهیزات
• ضمانت و گارانتی قطعات نصب شده
• 
  

ایــنـکــودر ( ENCODER ) چــیـســـت ؟

اینکودر دستگاهی است الکترونیکی که اطلاعات دریافتی را به صورت کد ( رمز ) ارسال می نماید و در پایانه این اطلاعات توسط دستگاه دیگری به نام دیکودر رمزگشائی و بنا به نیاز پردازش می گردد . در بسیاری از دستگاههای اندازه گیری برای ارسال اطلاعات از اینکودر استفاده می شود که این دستگاه نیز توسط سازندگان آن اینکودر نامیده می شود .
اینکودر ( ENCODER ) وسیله ای برای اندازه گیری میزان جابجائی از نقطه ای به نقطه دیگر است . این وسیله به اشکال و با میزان دقتهای متفاوتی ساخته می شود . اندازه گیری این جابجائی می تواند حول یک محور به صورت دوران یا اندازه گیری مسیر در طول ، عرض ، ارتفاع و یا تلفیقی از حالات ذکر شده باشد .
اینکودرها از طریق یک وسیله مدرج شده متناسب با نوع حرکت ، که انواع آن توضیح داده می شود و دو سنسور A و B ، دو سیگنال تولید می کنند . این سیگنالها به نام سیگنال سنسور A و سیگنال سنسور B نامیده می شوند و با ثابت بودن وسیله مدرج شده و حرکت سنسورها و یا ثابت بودن سنسورها و حرکت وسیله مدرج شده تولید می شوند . هرچه تعداد سیگنالهای تولید شده در یک فاصله ثابت بیشتر باشد واحد اندازه گیری کوچکتر و در نتیجه دقت اندازه گیری بیشتر می شود .
این سیگنالها به دو شکل آنالوگ و یا دیجیتال تولید می شوند و همانگونه که در شکل 2 مشخص است ( به استثناء سیستم پرچمی FLAG ، اگر مدت زمان یک سیگنال را تا سیگنال بعدی در یک حرکت با سرعت ثابت و تقسیمات 360 درجه در نظر بگیریم ، 180 درجه سطح پائین ( صفر منطقی ) و 180 درجه سطح بالا ( یک منطقی ) می باشند . حال اگر دو سیگنال A و B را با هم مقایسه کنیم شاهد این تقسیمات به چهار منطقه 90 درجه ای خواهیم بود که اختلاف 90 درجه ای این دو سیگنال در هم سطح شدن و پردازش آن می تواند منتهی به تشخیص جهت حرکت شود .

به این ترتیب که اگر سیگنال A اول یک منطقی شود و با اختلاف 90 درجه سیگنال B در سطح یک منطقی قرار گیرد جهت حرکت به یک سو و در صورتی که سیگنال B اول یک منطقی شود و با اختلاف 90 درجه سیگنال A در سطح یک منطقی قرار گیرد ، جهت حرکت مخالف جهت اول تشخیص داده می شود . اینکودرها سیگنال سومی به نام Z دارند که این سیگنال را مرجع ( REFRENC ) می نامند .
اینکودرها بنا به نیاز مصرف برای تولید تعداد سیگنالهای مختلف ساخته می شوند که می توان به انواع یک سیگنال ، 2 سیگنال ، 3 سیگنال و 6 سیگنال اشاره کرد .
نوع 6 سیگنال آن تشکیل شده از سیگنالهای A و B و Z است که قبلاً به آنها اشاره شد . سه سیگنال بعدی سیگنالهای " Aو " Bو " Z هستند که این سیگنالها دقیقاً مخالف سیگنالهای A و B و Z عمل می کنند . به این ترتیب که وقتی سیگنال Aدر سطح منتفی یک قرار دارد سیگنال " Aدر سطح منطقی صفر قرار می گیرد . عملکرد سیگنالهای " Bو " Zنیز همانند سیگنال " Aاست .
رایج ترین نوع اینکودرها که برای اندازه گیری میزان جابجائی در سطح مورد استفاده قرار می گیرد ، سخت افزار ماوس ( mouse ) است که روی اکثر میزها در کنار کامپیوترها دیده می شود برای لمس کردن نحوه عملکرد اینکودرها شما می توانید با بازکردن قاب این دستگاه شاهد دو صفحه مدرج دوار ، دو سنسور نوری و مدار الکترونیکی باشید . با حرکت دادن ماوس در سطح ، گوی زیرین به حرکت درآمده و باعث حرکت صفحه مدرج در میان سنسورها می گردد به همین طریق سیگنالهای A و B تولید می شوند . پردازش این سیگنالها میزان جابجائی حول محور X و Y را تعیین می کند .
سنسورها :
سنسورها انواع گوناگونی دارند که کاربرد هر کدام متفاوت است . از انواع آن می توان سنسورهای تماسی ( سوئیچ های مکانیکی ) غیر تماسی آهنربائی ( MAGNETIC ) و نوری ( OPTICAL ) را نام برد .

سوئیچ های مکانیکی :
سوئیچ های مکانیکی با تماس فعال و یا غیر فعال می شوند مانند سوئیچهائی که در سیستم مدار ایمنی آسانسور و یا شناسائی مورد استفاده قرار می گیرد .
آهنربائی ( MAGNETIC )
سنسور آهنربائی به میدان مغناطیسی حساس است مانند سنسورهائی که برای شناسائی طبقات مورد استفاده قرار می گیرد .
سنسور نوری
این نوع سنسورها از یک فتودیود و یک فتوترانزیستور تشکیل شده اند که اصطلاحاً به فتودیود فرستنده و به فتوترانزیستور گیرنده می گویند این سنسور با عبور از روی وسیله مدرج و قطع و وصل شدن ارتباط بین گیرنده و فرستنده سیگنال تولید می کند .
وسیله مدرج :
وسیله مدرج تعیین کننده تعداد سیگنالهای تولید شده توسط سنسورها است که سه نوع آن به شرح ذیل می باشند :
1. نوار TAPE
2. صفحه دوار
3. پرچم FLAG
1. نوار TAPE
این نوع معمولاً در اینکودرهائی که سنجش اندازه حرکت در طول و یا ارتفاع را بر عهده دارند تعبیه می گردد . در این روش از یک نوار پانچ شده و یا نوار انعکاسی استفاده می شود .
2. صفحه دوار
این نوع معمولاً در اینکودرهائی که سنجش اندازه حرکت در طول و یا ارتفاع را بر عهده دارند تعبیه می گردد . در این روش از یک نوار پانچ شده و یا نوار انعکاسی استفاده می شود .
3. پرچم
FLAG در این روش با قراردادن پرچمها در محلهای مورد نیاز و عبور سنسور از روی پرچمها ، سیگنال تولید می شود . آلیاژ پرچمها باید از نوعی باشد که سنسورها نسبت به آن حساس باشند برای مثال اگر از سنسورهای حساس به میدان مغناطیسی استفاده می شود باید جنس پرچمها از نوع مگنت ( آهن ربائی ) باشد .

 

تاریخچه صنعت آسانسور در ایران

صنعت آسانسور جهان از زمانی که با نیروی برق کار می کند قدمتی یکصد و پنجاه ساله دارد، هر چند عمر بالابرها در جهان به بیش از ده هزار سال می رسد و اولین چرخ چاه خود از اولین بالابرها بوده است. مهمترین شرکت های تولید آسانسور در جهان اوتیس و شیندلر با قدمتی حدود یکصدو پنجاه سال می باشند.

اما صنعت آسانسور ایران قدمتی هشتاد ساله دارد. البته اگر گفته های بدون مدرک در مورد نصب آسانسور در کاخ گلتسان توسط ناصر الدین شاه را نادیده بگیریم، اولین آسانسورها که آنهم البته اثری از آنها بجا نیست در پالایشگاه آبادان در دوران حکومت احمد شاه قاجار نصب شده است. اما آنچه مسلم و قابل بررسی است اولین آسانسور ها در ساختمانهایی که در زمان پهلوی اول ساخته شده است نصب شده و در ساختمانهای اطراف میدان امام خمینی (میدان سپه سابق) مثل باشگاه افسران ستاد ارتش، کتابخانه ملی آثار آن وجود دارد و بسیاری از آنها توسط کارشناسان خارجی و به کمک نسل اول متخصصین صنعت آسانسور ایران نصب و راه اندازی شده است.

نسل اول ساختمانهای بیش از سه طبقه در ایران در دوران پهلوی اول و آپارتمان سازی بصورت امروزی از سال 1335 در دوران پهلوی دوم شروع شده است. بنابراین دوران رشد صنعت آسانسور ایران را زا سال 1335 به بعد باید نامگذاری کرد.

ابتدا آسانسورها کامل و بسته بندی شده از خارج از کشور به ایران وارد شده است. لیکن بتدریج شرکتهای ایرانی فروش و نصب آسانسور در ایران بوجود می آیند و در سال 1345 اولین کارگاه تولید درب و کابین توسط اوکسن الکسانی با کپی برداری از روی درب و کابینهای شرکت های اروپایی بوجود می آید.

در سال 1345 در طرح های وزارت مسکن و شهرسازی برای آپارتمان سازی برنامه ریزی شده و ایجاد شهرک های مسکونی در اطراف شهرهای بزرگ برای ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی در ایران برنامه ریزی می شود.

در سال 1350 کلنگ ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی ایران با نام ایران شیندلر در زمینی به مساحت چهل هزار متر مربع واقع در شهر صنعتی البرز قزوین به زمینی زده می شود و در سال 1353 این کارخانه با ظرفیت اولیه تولید چهارصد دستگاه آسانسور تحت لیسانس شیندلر سوئیس به بهره برداری می رسد و بطور همزمان جهت پرورش نیروی متخصص در نصب آسانسورهای خود مبادرت به برگزاری دوره های کامل آموزشی تئوری و عملی نصب آسانسور می نماید که در هر دوره حدود 20 نفر تکنسین موفق به کسب مدرک مهارت نصب می شوند و این دوره ها از سال 1354 تا 1357 ادامه داشت و امروز دانش آموختگان آن دوره ها زبده ترین و کارآمدترین افراد در صنعت آسانسور در ایران می باشند و اغراق نمی باشد اگر از شرکت آسانسورسازی ایران شیندلر به عنوان مادر صنعت نوین آسانسور در ایران یاد کرد. همچنین بطور همزمان اولین کارخانه سازنده قطعات آسانسور در ایران با نام تسلا ــ ایران تولید خود را شروع می کند.

در سال 1354 کارخانه آسانسور و پله برقی ایران در ابهر تأسیس و مدتی بعد تحت لیسانس هاوس هان آلمان شروع به تولید می کند. شرکت اوتیس آمریکا نیز اقدام به خرید زمینی در شهر صنعتی ساوه نموده و برنامه ریزی برای تأسیس کارخانه می کند.

همچنین در سال 1355 شرکت تولیدی ایران امباربا کارخانه تولید آسانسور خود را در شهر صنعتی رشت تأسیس و تولید آسانسور را تحت لیسانس امباربا اسپانیا آغاز می کند.

در کنار شرکت های تولیدی فوق حدود سی شرکت نصب و فروش آسانسور هم در ایران تا سال 1357 دائر می شود که بعضی از این شرکت ها نمایندگی فروش شرکت های فوق را در تهران و شهرستان ها دریافت می کنند. همچنین چهار یا پنج کارگاه تولید درب و کابین هم ایجاد می شود که شرکت های فروش و نصب آسانسور را یاری می دهند. بدین ترتیب تا قبل از بثمر رسیدن انقلاب و ضعیت صنعت آسانسور ایران بشرح فوق است.

پس از انقلاب:

کار شناسان خارجی از ایران می روند و ایران تحریم اقتصادی می شود و واردات قطع می شود.

1- شرکت ایران شیندلر که بیشتر سهام آن متعلق به بانکهاست با ملی شدن بانک ها عملاً دولتی می شود و توسط وزارت مسکن و شهرسازی اداره می شود.

2- شرکت آسانسور و پله برقی ایران که سهام آن خصوصی است با عدم ورود آسانسور از خارج تعطیل می شود.

3- پروژه اوتیس آمریکا نیمه کاره باقی می ماند. زمین آن در شهر صنعتی ساوه و دفتر فروش آن در تهران مصادره می شود و وزارت بازرگانی عهده دار اداره آن می شود.

4- شرکت ایران امباربا که با سرمایه گذاری بانک صنعت و معدن و سرمایه گذار خصوصی ایجاد شده با خروج سرمایه گذار خصوصی از ایران توسط بانک صنعت و معدن اداره می شود

5- شرکت

شروع جنگ:

پس از انقلاب در سال 1359 جنگ ایران و عراق آغاز می شود و عملاً آپارتمان سازی بجز در موارد ضروری تعطیل می شود، و در نتیجه آسانسور ایران رو به رکود می رود. چون ایران در محاصره اقتصادی واقع شده است قطعات آسانسور مورد نیاز در ایران ساخته می شود، بسیاری از قطعات که در گذشته ساخت آن قابل بررسی هم نبود در سال های بعد از انقلاب در ایران ساخته می شود.

خاتمه جنگ و دوران بازسازی:

بلافاصله پس از پایان جنگ در سال 1367 صنعت ساختمان در ایران شروع به رشد می کند و بالنتیجه صنعت آسانسور ایران نیز به حرکت در می آید. لیکن بدون حضور شرکت هایی که قبل از انقلاب در ایران سرمایه گذاری کرده اند، بغیر از شرکت ایران شیندلر که هنوز تحت لیسانس شیندلر سوئیس فعال است.
پس ازجنگ تا به امروز شش شرکت تولید کننده آسانسور در ایران که دارای مجوز از وزارت صنایع و معادن هستند فعال بوده اند:

1- شرکت ایران شیندلر تحت لیسانس شرکت شیندلر سوئیس در شهر صنعتی قزوین ( این شرکت اکنون به شرکت سرمایه گذاری شاهد تعلق دارد).

2- شرکت آسانسور و پله برقی گیلان ( ایران امباربا سابق در سال 1380 منحل شده است).

3- شرکت گستره طوس در مشهد.

4- شرکت اطلس تک در تهران.

5- شرکت آسانسورسازی دماوند در تهران و دماوند.

6- شرکت آسانسور و پله برقی افرند در تهران.

همچنین بیش از یکهزار شرکت نصب و سرویس ( واحد طراحی موتاژ) در سراسر ایران مشغول بکارند که کارشان فروش و مونتاژ و سرویس دهی به آسانسور است.
تعداد یکصدو بیست کارگاه کوچک و بزرگ در سراسر ایران بکار ساخت درب کابین و قطعات آسانسور مشغولند.
تعدادی نمایندگی فروش آسانسورهای وارداتی از جمله اوتیس، تیسن، کونه، گلداستار، فوجی، ام پی و ...
چند واحد خدمات فنی مهندسی.
مجموعه صنعت آسانسور و پله برقی ایران را تشکیل می دهند.

ایران در حال حاضر، بیش از دویست هزار آسانسور و پله برقی نصب شده دارد.

آیا نا حالا در آسانسور حبس شدید؟

فرض کنید برای انجام کاری عجله دارید، دکمه آسانسور را می‌زنید. در آسانسور باز می‌شود، اما ظرفیت آن تکمیل است. به دلیل آن‌که دیرتان شده، به هر زحمتی خود را داخل کابین جا می‌دهید.

آسانسور حرکت می‌کند، اما ناگهان چراغ‌های آن حالتی تهاجمی ‌پیدا کرده، بوی ناشناخته‌ای از منفذ‌های کابین به داخل نفوذ می‌کند و در نهایت برق به صورت کامل قطع و بالابر در میان طبقات از حرکت باز می‌ایستد. تعداد ضربان قلبتان افزایش یافته و تنفس به شماره افتاده و احساس خفگی می‌کنید. در این زمان چه می‌کنید؟

مشکلات فنی، خاموشی موقت برق، تعداد زیاد مسافران، استفاده نادرست از دکمه‌ها و... از جمله عواملی هستند که می‌توانند موجب خرابی و توقف نابهنگام آسانسور در میان طبقات شود.

در این مواقع، بیشتر کسانی که در آسانسور حضور دارند، به دلیل استرس و اضطراب ناشی از ترس محبوس ‌شدن، احساس خفگی کرده و بی‌قرار می‌شوند و مدام فریاد می‌کشند و تقلا می‌کنند.

باید بدانید که احساس خفگی در کابین آسانسور بیشتر به یک توهم نزدیک است تا واقعیت. هیچ‌کس در آسانسور خفه نمی‌شود.

ساختار آسانبرهای امروزی به گونه‌ای طراحی شده است که هوا از منافذ آن رد و بدل شده و اکسیژن به میزان کافی برای تنفس افراد موجود است.

از سوی دیگر، توقف نابهنگام آسانسور باعث سقوط آزاد آن نمی‌شود، بنابراین از فشار به اهرم در و به زور بازکردن آن و پریدن به بیرون اجتناب کنید. این کار با ایجاد اختلال در سیستم کامپیوتری بالابر احتمال سقوط را افزایش می‌دهد.

زنگ خطر را فشار دهید

اگر متوجه شدید که آسانسور از حرکت ایستاده، زنگ خطر کابین را به صدا در آورید. اگر هم گوشی تماس موجود بود، از طریق آن درخواست کمک کنید. اگر هیچ‌کدام نبود، از تلفن همراهتان استفاده کنید. در غیر این صورت نترسید و آرامش خود را حفظ کنید. با صدای بلند، واضح و شمرده درخواست کمک کنید.

تلفن اضطراری داخل کابین، شما را به پرسنل متخصص و آموزش دیده این فن وصل خواهد کرد. اگر ارتباط برقرار شد، نام ساختمان، شماره آسانسور، شماره طبقه و شرح خلاصه‌ای از تعداد افرادی که در آسانسور حبس شده‌اند، بگویید. اگر هم در میان حبس‌شدگان کسی نیاز به فوریت‌های پزشکی داشت، مستقیم با اورژانس 115 تماس بگیرید.

این نکات را به خاطر بسپارید:

ـ بیش از ظرفیت ممکن سوار آسانسور نشوید و با کلیدهای آن بازی نکنید.

ـ زمانی داخل آسانسور شوید که اتاقک آن در مقابل و همتراز با شما باشد.

ـ وقت ورود از روشن بودن کابین و وجود دکمه خطر یا دستگاه تلفن مطمئن شوید.

ـ در مواقعی که ساختمان خلوت و احتمال برق رفتن وجود دارد از آسانبر استفاده نکنید.

ـ کودکان را به تنهایی سوار این وسیله نکنید و به آنها یاد دهید که آسانسور وسیله بازی نیست. دکمه‌های اغلب بالابرها در محلی نصب شده‌اند که کودکان زیر هفت سال قادر به لمس آن نیستند.

ـ هنگام بسته‌شدن در آسانسور، دست خود را برای باز شدن مجدد در میان چارچوب آن قرار ندهید. چراکه بچه‌ها بلافاصله این رفتار را تکرار کرده، غافل از آن که حسگرهای در ممکن است نتواند دست‌های کوچک کودک را تشخیص داده و حادثه‌ای ناگوار رخ دهد