آسانسور الکترو صنعت

آسانسور الکترو صنعت

سرویس و نگهداری و تعمیر انواع آسانسور های خانگی و اداری و تجاری...
آسانسور الکترو صنعت

آسانسور الکترو صنعت

سرویس و نگهداری و تعمیر انواع آسانسور های خانگی و اداری و تجاری...

تاریخچه صنعت آسانسور در ایران

صنعت آسانسور جهان از زمانی که با نیروی برق کار می کند قدمتی یکصد و پنجاه ساله دارد، هر چند عمر بالابرها در جهان به بیش از ده هزار سال می رسد و اولین چرخ چاه خود از اولین بالابرها بوده است. مهمترین شرکت های تولید آسانسور در جهان اوتیس و شیندلر با قدمتی حدود یکصدو پنجاه سال می باشند.

اما صنعت آسانسور ایران قدمتی هشتاد ساله دارد. البته اگر گفته های بدون مدرک در مورد نصب آسانسور در کاخ گلتسان توسط ناصر الدین شاه را نادیده بگیریم، اولین آسانسورها که آنهم البته اثری از آنها بجا نیست در پالایشگاه آبادان در دوران حکومت احمد شاه قاجار نصب شده است. اما آنچه مسلم و قابل بررسی است اولین آسانسور ها در ساختمانهایی که در زمان پهلوی اول ساخته شده است نصب شده و در ساختمانهای اطراف میدان امام خمینی (میدان سپه سابق) مثل باشگاه افسران ستاد ارتش، کتابخانه ملی آثار آن وجود دارد و بسیاری از آنها توسط کارشناسان خارجی و به کمک نسل اول متخصصین صنعت آسانسور ایران نصب و راه اندازی شده است.

نسل اول ساختمانهای بیش از سه طبقه در ایران در دوران پهلوی اول و آپارتمان سازی بصورت امروزی از سال 1335 در دوران پهلوی دوم شروع شده است. بنابراین دوران رشد صنعت آسانسور ایران را زا سال 1335 به بعد باید نامگذاری کرد.

ابتدا آسانسورها کامل و بسته بندی شده از خارج از کشور به ایران وارد شده است. لیکن بتدریج شرکتهای ایرانی فروش و نصب آسانسور در ایران بوجود می آیند و در سال 1345 اولین کارگاه تولید درب و کابین توسط اوکسن الکسانی با کپی برداری از روی درب و کابینهای شرکت های اروپایی بوجود می آید.

در سال 1345 در طرح های وزارت مسکن و شهرسازی برای آپارتمان سازی برنامه ریزی شده و ایجاد شهرک های مسکونی در اطراف شهرهای بزرگ برای ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی در ایران برنامه ریزی می شود.

در سال 1350 کلنگ ساخت اولین کارخانه آسانسورسازی ایران با نام ایران شیندلر در زمینی به مساحت چهل هزار متر مربع واقع در شهر صنعتی البرز قزوین به زمینی زده می شود و در سال 1353 این کارخانه با ظرفیت اولیه تولید چهارصد دستگاه آسانسور تحت لیسانس شیندلر سوئیس به بهره برداری می رسد و بطور همزمان جهت پرورش نیروی متخصص در نصب آسانسورهای خود مبادرت به برگزاری دوره های کامل آموزشی تئوری و عملی نصب آسانسور می نماید که در هر دوره حدود 20 نفر تکنسین موفق به کسب مدرک مهارت نصب می شوند و این دوره ها از سال 1354 تا 1357 ادامه داشت و امروز دانش آموختگان آن دوره ها زبده ترین و کارآمدترین افراد در صنعت آسانسور در ایران می باشند و اغراق نمی باشد اگر از شرکت آسانسورسازی ایران شیندلر به عنوان مادر صنعت نوین آسانسور در ایران یاد کرد. همچنین بطور همزمان اولین کارخانه سازنده قطعات آسانسور در ایران با نام تسلا ــ ایران تولید خود را شروع می کند.

در سال 1354 کارخانه آسانسور و پله برقی ایران در ابهر تأسیس و مدتی بعد تحت لیسانس هاوس هان آلمان شروع به تولید می کند. شرکت اوتیس آمریکا نیز اقدام به خرید زمینی در شهر صنعتی ساوه نموده و برنامه ریزی برای تأسیس کارخانه می کند.

همچنین در سال 1355 شرکت تولیدی ایران امباربا کارخانه تولید آسانسور خود را در شهر صنعتی رشت تأسیس و تولید آسانسور را تحت لیسانس امباربا اسپانیا آغاز می کند.

در کنار شرکت های تولیدی فوق حدود سی شرکت نصب و فروش آسانسور هم در ایران تا سال 1357 دائر می شود که بعضی از این شرکت ها نمایندگی فروش شرکت های فوق را در تهران و شهرستان ها دریافت می کنند. همچنین چهار یا پنج کارگاه تولید درب و کابین هم ایجاد می شود که شرکت های فروش و نصب آسانسور را یاری می دهند. بدین ترتیب تا قبل از بثمر رسیدن انقلاب و ضعیت صنعت آسانسور ایران بشرح فوق است.

پس از انقلاب:

کار شناسان خارجی از ایران می روند و ایران تحریم اقتصادی می شود و واردات قطع می شود.

1- شرکت ایران شیندلر که بیشتر سهام آن متعلق به بانکهاست با ملی شدن بانک ها عملاً دولتی می شود و توسط وزارت مسکن و شهرسازی اداره می شود.

2- شرکت آسانسور و پله برقی ایران که سهام آن خصوصی است با عدم ورود آسانسور از خارج تعطیل می شود.

3- پروژه اوتیس آمریکا نیمه کاره باقی می ماند. زمین آن در شهر صنعتی ساوه و دفتر فروش آن در تهران مصادره می شود و وزارت بازرگانی عهده دار اداره آن می شود.

4- شرکت ایران امباربا که با سرمایه گذاری بانک صنعت و معدن و سرمایه گذار خصوصی ایجاد شده با خروج سرمایه گذار خصوصی از ایران توسط بانک صنعت و معدن اداره می شود

5- شرکت

شروع جنگ:

پس از انقلاب در سال 1359 جنگ ایران و عراق آغاز می شود و عملاً آپارتمان سازی بجز در موارد ضروری تعطیل می شود، و در نتیجه آسانسور ایران رو به رکود می رود. چون ایران در محاصره اقتصادی واقع شده است قطعات آسانسور مورد نیاز در ایران ساخته می شود، بسیاری از قطعات که در گذشته ساخت آن قابل بررسی هم نبود در سال های بعد از انقلاب در ایران ساخته می شود.

خاتمه جنگ و دوران بازسازی:

بلافاصله پس از پایان جنگ در سال 1367 صنعت ساختمان در ایران شروع به رشد می کند و بالنتیجه صنعت آسانسور ایران نیز به حرکت در می آید. لیکن بدون حضور شرکت هایی که قبل از انقلاب در ایران سرمایه گذاری کرده اند، بغیر از شرکت ایران شیندلر که هنوز تحت لیسانس شیندلر سوئیس فعال است.
پس ازجنگ تا به امروز شش شرکت تولید کننده آسانسور در ایران که دارای مجوز از وزارت صنایع و معادن هستند فعال بوده اند:

1- شرکت ایران شیندلر تحت لیسانس شرکت شیندلر سوئیس در شهر صنعتی قزوین ( این شرکت اکنون به شرکت سرمایه گذاری شاهد تعلق دارد).

2- شرکت آسانسور و پله برقی گیلان ( ایران امباربا سابق در سال 1380 منحل شده است).

3- شرکت گستره طوس در مشهد.

4- شرکت اطلس تک در تهران.

5- شرکت آسانسورسازی دماوند در تهران و دماوند.

6- شرکت آسانسور و پله برقی افرند در تهران.

همچنین بیش از یکهزار شرکت نصب و سرویس ( واحد طراحی موتاژ) در سراسر ایران مشغول بکارند که کارشان فروش و مونتاژ و سرویس دهی به آسانسور است.
تعداد یکصدو بیست کارگاه کوچک و بزرگ در سراسر ایران بکار ساخت درب کابین و قطعات آسانسور مشغولند.
تعدادی نمایندگی فروش آسانسورهای وارداتی از جمله اوتیس، تیسن، کونه، گلداستار، فوجی، ام پی و ...
چند واحد خدمات فنی مهندسی.
مجموعه صنعت آسانسور و پله برقی ایران را تشکیل می دهند.

ایران در حال حاضر، بیش از دویست هزار آسانسور و پله برقی نصب شده دارد.

آیا نا حالا در آسانسور حبس شدید؟

فرض کنید برای انجام کاری عجله دارید، دکمه آسانسور را می‌زنید. در آسانسور باز می‌شود، اما ظرفیت آن تکمیل است. به دلیل آن‌که دیرتان شده، به هر زحمتی خود را داخل کابین جا می‌دهید.

آسانسور حرکت می‌کند، اما ناگهان چراغ‌های آن حالتی تهاجمی ‌پیدا کرده، بوی ناشناخته‌ای از منفذ‌های کابین به داخل نفوذ می‌کند و در نهایت برق به صورت کامل قطع و بالابر در میان طبقات از حرکت باز می‌ایستد. تعداد ضربان قلبتان افزایش یافته و تنفس به شماره افتاده و احساس خفگی می‌کنید. در این زمان چه می‌کنید؟

مشکلات فنی، خاموشی موقت برق، تعداد زیاد مسافران، استفاده نادرست از دکمه‌ها و... از جمله عواملی هستند که می‌توانند موجب خرابی و توقف نابهنگام آسانسور در میان طبقات شود.

در این مواقع، بیشتر کسانی که در آسانسور حضور دارند، به دلیل استرس و اضطراب ناشی از ترس محبوس ‌شدن، احساس خفگی کرده و بی‌قرار می‌شوند و مدام فریاد می‌کشند و تقلا می‌کنند.

باید بدانید که احساس خفگی در کابین آسانسور بیشتر به یک توهم نزدیک است تا واقعیت. هیچ‌کس در آسانسور خفه نمی‌شود.

ساختار آسانبرهای امروزی به گونه‌ای طراحی شده است که هوا از منافذ آن رد و بدل شده و اکسیژن به میزان کافی برای تنفس افراد موجود است.

از سوی دیگر، توقف نابهنگام آسانسور باعث سقوط آزاد آن نمی‌شود، بنابراین از فشار به اهرم در و به زور بازکردن آن و پریدن به بیرون اجتناب کنید. این کار با ایجاد اختلال در سیستم کامپیوتری بالابر احتمال سقوط را افزایش می‌دهد.

زنگ خطر را فشار دهید

اگر متوجه شدید که آسانسور از حرکت ایستاده، زنگ خطر کابین را به صدا در آورید. اگر هم گوشی تماس موجود بود، از طریق آن درخواست کمک کنید. اگر هیچ‌کدام نبود، از تلفن همراهتان استفاده کنید. در غیر این صورت نترسید و آرامش خود را حفظ کنید. با صدای بلند، واضح و شمرده درخواست کمک کنید.

تلفن اضطراری داخل کابین، شما را به پرسنل متخصص و آموزش دیده این فن وصل خواهد کرد. اگر ارتباط برقرار شد، نام ساختمان، شماره آسانسور، شماره طبقه و شرح خلاصه‌ای از تعداد افرادی که در آسانسور حبس شده‌اند، بگویید. اگر هم در میان حبس‌شدگان کسی نیاز به فوریت‌های پزشکی داشت، مستقیم با اورژانس 115 تماس بگیرید.

این نکات را به خاطر بسپارید:

ـ بیش از ظرفیت ممکن سوار آسانسور نشوید و با کلیدهای آن بازی نکنید.

ـ زمانی داخل آسانسور شوید که اتاقک آن در مقابل و همتراز با شما باشد.

ـ وقت ورود از روشن بودن کابین و وجود دکمه خطر یا دستگاه تلفن مطمئن شوید.

ـ در مواقعی که ساختمان خلوت و احتمال برق رفتن وجود دارد از آسانبر استفاده نکنید.

ـ کودکان را به تنهایی سوار این وسیله نکنید و به آنها یاد دهید که آسانسور وسیله بازی نیست. دکمه‌های اغلب بالابرها در محلی نصب شده‌اند که کودکان زیر هفت سال قادر به لمس آن نیستند.

ـ هنگام بسته‌شدن در آسانسور، دست خود را برای باز شدن مجدد در میان چارچوب آن قرار ندهید. چراکه بچه‌ها بلافاصله این رفتار را تکرار کرده، غافل از آن که حسگرهای در ممکن است نتواند دست‌های کوچک کودک را تشخیص داده و حادثه‌ای ناگوار رخ دهد

انواع آسانسور از نظر کاربرد


آسانسور دستگاهی است دائمی که برای جا به جایی اشخاص یا کالا ،بین طبقات ساختمان بوده و در طبقات مشخصی عمل می نماید . دارای کابینی است که ساختار ، ابعاد و تجهیزات آن به اشخاص به سهولت اجازه استفاده می دهد و میان ریلهای منصوبه عمودی با حداکثر انحراف 15 درجه حرکت می کند . آسانسور وسیله نقلیه عمومی دائمی است که بین ترازهای از قبل تعریف شده حرکتمی کند آسانسور تنها وسیله رفت و آمد ترافیکی است که مورد استفاده تمامی گروه سنی قرار می گیرد و عمومی ترین وسیله جابجایی عمودی در جهان است .

آسانسور وسیله نقلیه ای است که کنترل آن به یک سیستم سپرده شده فرمان دادن به آن به اختیار مسافر است ، اما ایستادن آن در محل مقرر به توسط سیستم است. 

آسانسور در داخل محیطی نصب می شود که از سه قسمت تشکیل شده است :

1- موتورخانه :
برای برقراری موتور و گیربکس و تابلو کنترل آسانسور و تابلو برق
2- چاه آسانسور :
برای نصب درها ، ریلها و همچنین محلی برای حرکت کابین و وزنه
3- چاهک : در پایین ترین قسمت چاه آسانسور ،برای ضربه گیرها و بافرها موتور گیربکس بعنوان قلب آسانسور و تابلو کنترل بعنوان مغز آسانسور عمل می نماید .

انواع آسانسور از نظر کاربرد : 

آسانسور حمل بار و مسافر : آسانسورری است که برای حمل ونقل کالا طراحی شده است و معمولا عمل حمل ونقل بهمراه افراد صورت می گیرد

آسانسور خدماتی : آسانسوری است دائمی که برای جابجایی کالا بین طبقات ساختمان می باشد و در طبقات مشخصی عمل می کند ، دارای کابینی است که ابعاد آن به اشخاص اجازه استفاده را نمی دهد و در میان ریلهای منصوبه عمودی و با حداکثر 15 درجه انحراف ، حرکت می کند . ابعادی که کابین را برای افراد غیر قابل استفاده می کند ، نباید از مقادیر زیر بیشتر شود :
الف – مساحت کف کابین 1 متر مربع
ب – عمق 1 متر
ج – ارتفاع 1 متر

آسانسور خودرو بر : در ساختمان های خصوصی آسانسوری که اتاقک آن ابعاد مناسبی برای جابجایی خودروهای سواری داشته و طراحی آن امکان این جابجایی را می دهد .

جوک آسانسوری

ﺗﻮﯼ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻭﺍیساﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﻫﻢ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪ
ﺍﻭﻝ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ : ﭼﻄﻮﺭﯼ؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ....
ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮﺩﻭ ﻫﻨﺪﺯﻓﺮﯼ ﺷﻮ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﺮﺩ !
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ !
ﻫﯿﭽﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﻨﻢ ﺗﺴﺒﯿﺤﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﻢ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ
ﺩﺍﺩﻡ :
ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ....